فضیلت روزه

  رمضان يکی از ستون های اسلام است. قرآن درماه رمضان نازل شده روزه گرفتن در ماه رمضان معادل بر ده ماه روزه است از روی ثواب. هر که ماه رمضان را از روی ايمانداری و به اميد دريافت پاداش روزه ميگيرد، گناه های گذشته او بخشيده ميشود.

 شخصی روزه دار در دو لحظه لذت دارد،  وقتيکه روزه ای خود را باز ميکند و ديگر هنگاميکه با خداوند ملاقات ميکند، به روزه داشتن خود شادمانی می ورزد. روزه در قيامت شفاعت روزه دار را ميکند و ميگويد "خداوندا، من او را از غذا و شهواتی بدنی باز داشتم در هنگام روز پس مرا اجازه بده تا شفاعت او را کنم. بوی دهن روزه دار به نزد خداوند بهتر است از بوی مشک، روزه داشتن يک محافظت است و يک قلعه مستحکم است که انسان را از آتش مصعون نگه میدارد. هر که يک روز را به خاطر خشنودی خداوند روزه بگيرد خداوند روی او را به فاصله هفتاد سال از آتش دور ميکند، هر کسی يک روز  را روزه بگيرد، و آن روز آخير زنده گی اش باشد پس وی داخل بهشت خواهد شد.

 در هر روزه افطاری خداوند مردمانی را که از آتش دوزخ رهايی ميابند انتخاب ميکند. در روزه گرفتن خردمندی بسيار و فوايد بی شمار است که وابسته به تقوا و پرهيزگاری ميباشد، اگر شخصی برای کسب خشنودی الله «ج» و از ترس عذاب او از چيزهای حلال اجتناب می کند، پس پرهيز کردن از حرام برايش آسانتر می گردد. احساس گرسنگی در معده ديگر اعضای بدن را از گرسنگی و خواهشات باز می دارد. روزه داشتن سببی ورشکست شيطان، جلوگير خواهشات و نگهدارنده حواس ميشود. وقتی احساس گرسنگی در دل روزه دار غالب ميشود، او از حال غريبان  احساس ترحم پيدا ميکند و به ايشان طعامی می خوراند. روزه داشتن انسان را می آموزد تا چگونه از گناه دوری کنیم، انسان را کمک ميکند تا بر طبيعت خود قادر گردد و خود را از عادت های با پسنديده برهاند. روزه داشتن انسان را وقت شنانس ميسازد، روزه نماينگر اتحاد امت اسلام ميباشد.

جمعه خان "نادری"

برچسب‌ها: فضیلت روزه

+ نوشته شده در  جمعه ۱۹ خرداد ۱۳۹۶ساعت 0:20  توسط دانشجویان صنف سوم ژورنالیزم 1396  |