کابل میدان برای کشت و خون

 هر آن ظلم که از توانت می آید برما رحم مکن ما آمده ای هرکرده ای تو هستیم همه جاده کوچه ها وپس کوچه را با خون ما رنگین بساز ما را به هر نیرنگ که می توانی از بین ببر. هرنوع ظلم که می توانی بکن هیچ آرزوی در قلبت را نسبت به ما بیچاره ها که داری دریغ مکن. در مسجد ها ما را از بین ببر در هنگام تلاوت مار با خون یکسان بساز وافطار روزهای ماه مبارک رمضان را برخون ما بکن، جاده ها را تا میتوانی راکیت باران وویران بساز تاتوان در وجودت هست بفرما دیار مارا به کرده هایت ویران کن ــ بریتیم بربیچاره های وطن ما رحم مکن، اطفال ما را در هنگام رفتن به مکتب تیزاب پاشی بکن مکتبش را ویران بساز واز نور قلم نامهروم شان بکن برایش انواع از تفنگ ها را بساز وقربانی افکار واندیشه هایت درآینده بیساز..

  هرآنچه در توانت بوده وهست در حق این مردم بیچاره وخسته از جنگ دریغ مکن، حالا وقتت است که می توانی همه آرزوها انتقام گذشته هایت را از این مردم بیچاره بگیری. زمان را از دست مده که پشیمان خواهند شدی این مردم برسر زمینت چندین سال با نوک شمشیر خود حکمرانی کرده اند حالا این مردم جنگ دیده سخت به خواب غفلت فرورفته به هر نیرنگ به هر فریب عقده های قلبت را بر آنها خالی کن دگر نه روزی خواهند رسید که این چانس طلایی را ازدست داده باشی وبا خود می گفته باشی که کاش همه این سرزمین را ویران ــ مردمش را با خاک وخون یکسان وهمه جاهایش را اشغال میکردم.

حالا هم وقت داری هر ستم که از دستت میاد در حق این بیچاره ها بکن ــ چون حالا این مردم بی دست بی پا اند سرکرده ندارند وچیزی در اختیار شان هم نیست. بزرگان قومش فروخته شده وهر سازی که با دارانش برایش می نوازند به همان ساز بزرگان شان ما می رقصند. پس خالی کن شاجور های مملو از مردمی های رنگارنگ تفنگت را به نمایش بگذار همه روزه هر نوع صلاح که داری در این کشور ....بکن بزگشی بر سراین بیچاره ها ومیدان جنگت را گرم نگهدار واین زمان را از دست مده  که دوباره بر نمی گردد. نا اتفاق شان بساز یکی را بر دیگرش از بین ببر یکی را پشتون بساز یکی را تاجک یکی را برعلیه کشتن دیگرش تشویق بساز..

چون بر چشمان این بیچاره ها جال غفلت ونادانی هموار شده ــ چشمان شان کور اند وبرادر خود را نیز نمی شناسند. هرنوع بم های که داری انجا جای آزمایش است پس امتحانش کن ــ امتحانش کن که چقدر مردم بیچاره وچقدر ساحه ها را ویران کرده می توانند. چقدر اطفال را از محبت پدران شان چقدر دختران را از محبت شوهران شان وچقدر پدر ومادر را به غم های پسران خود شانده می توانند. به هر پالیسی که می توانی در ویرانی این وطن دریغ مورز فرهنگش را زیر پای کن  شرم حیا را از مردم این سرزمین محوه کن..

حجاب اسلامی را از بین ببر وبجایش پطلون تنگ وسرلوچی را ازهر طریق کی میتوانی به این مردم بیاموز. حق زن ها را در محکمه ها نسبت به مردان زیاد کن وبرای شان خانه های امن بساز تا هیچ مردی به زن خود گفته نتوانند که برایم گیلاس آب را بده... شرم وحیا را به هر نام که می توانی از این مردم سلب کن. فکر اندیشه های شانرا نسبت به دین مبین اسلام از بین ببر هر اندیشه که دارای به این مردم تحمیل کن واز هر راه که می توانی دیارش را ویران مردمش را از بین ببر..

همه را به غم آغوشته کن وخودت همه آثارتاریخی معدن های زیر زمین این وطن را آزان خود بیساز.  تازمانی این کرده هایت را ادامه بده که ــ که مردم این سرزمین به خواسته هایت که عبارت از بیزاری از دین مبین اسلام وخلاص شدن معادن زیر زمینی است لبیک بگویند. بعد همه این مردم را در میدان خالی راها کن وخودت پا از این وطن سبک کرده ومردم این سرزمین را در جنگ ؛ ویرانی ، برادرکشی رها بساز.. تا قرن ها مزرعه که در این سرزمین کاشتی حاصل بدهند وحاصل این همه جز همه روزه کشت وخون چیزی دیگری نباشد.

جمعه الدین " حیران" 

برچسب‌ها: کابل میدان برای کشت و خون

+ نوشته شده در  یکشنبه ۲۱ خرداد ۱۳۹۶ساعت 23:45  توسط دانشجویان صنف سوم ژورنالیزم 1396  |