آخرین مطالب
امکانات وب
واژه ادب در برگیرنده معانی و دلالت های متعدد و متنوع راجع به تادیب وتهذیب نفس وفراگیر و تجارب انسانی است. ادب جز از ایمان است و جای مشخصی با ادب در بهشت است. اما بی ادبی از خشونت قلب است. و جای کسی که دارای قلب خشین است درجهنم است. ادب وایمان لازم و ملزوم یکدیگراست. از دست دادن ادب باعث از دست رفتن ایمان نیز میشود. حضرت مولانا دوستار حق که با این اخلاق نبوی خود را پرورش داده است حقایق مجرب را با یک بیان مخصوصی به خود این چنین توصیف میکند.
عقلم از قلبم سوال میکند، ایمان چیست؟ قلبم به طرف عقلم تمایل شد وگفت ایمان از ادب عبارت است. ادب واقعی با یاد مرگ که وسیله ای برای ترک قلب از دلبستگی به دنیا به دست می آید.
حضرت محمد"ص" فرموده اند: به حق خداوندج ادب داشته باشید. ودرجای دیگری نیز میفرمایند، همانا قرآن ادبگاه خداوندج بر روی زمین است. ادب در عهد نبوی در دوران خلقای راشیدین در سایه مفاهیم اسلام واخلاق ایمان حرکت نموده است.
واژه ادب همراه، با کاروان تاریخ انسان راه دور و درازی را پیموده است. وبا فراز و نشیب و مد و جبر های را تجربه کرده تا به روزگار ما رسیده است. در حال حاضر هر گاه قلمرو و کلمه ادب به گوش رسید به صورت عموم ذهن انسان را به تراوش های ذهنی در عرصه شهر و نشر و نسل ادب رهنمون میسازد.
کامله : کارگر :
برچسب‌ها: اسلام